Tevrat’a göre ilk günahı işleyen Havva, yani kadındır. Yılan önce Havva’yı, onun vasıtasıyla da Âdem’i kandırarak yasak meyveden yemelerine sebep olmuş. Böylece ilk günah işlenmiştir (Tevrat, Yaratılış, 3:1-24).
Hıristiyanlığa göre Âdem ile Havva’nın soyundan gelen bütün insanlar bu suça doğuştan ortak olmuşlar. İnsanlar ancak vaftiz olmak suretiyle bu asli (orijinal) günahtan [peccatum originale] kurtulabilirler (İncil, Romalılar, 5:12-21).
Kur’an’a göre ilk günahı bir insan değil şeytan işlemiştir. İblis yani şeytan, Âdem yasak ağaçtan yemeden önce ona tabi olma emrini yerine getirmeyerek Allah’a isyan etmiştir (Bakara [2] 34).
Kur’an kötülüğü başlatanın, erkeği yoldan çıkaranın kadın olduğunu söylemez. Aksine Kur’an, kadın ve erkeğin cennetten çıkarılmalarına sebep olan suçu öncelikle Âdem’e, yani erkeğe nispet eder: “Şeytan ona vesvese verip, Ey Âdem dedi...” (Ta-Ha [20] 120). Şeytan ilk önce veya öncelikli olarak Âdem’e vesvese vermiş, ardından da kadını kandırmıştır.
Kur’an’a göre, günah ve sorumluluk bireyseldir. Kişi, anne - babası dâhil bir başkasının günahından sorumlu tutulamaz. “…Hiç kimse bir başkasının sorumluluğunu / yükünü taşımaz…” (İsra [17] 15. Ayrıca bkz. Zümer [39] 7). Her doğan insan fıtrat üzere doğar (Rum [30] 30).
Sonuç olarak Kur’an’a göre ilk günahı işleyen kadın değil, şeytandır. Şeytana da ilk kanan insan kadın değil, erkektir. Yine İslam’da doğuştan gelen bir günah yoktur, suç ferdîdir.
Faydalanılan makale: Günay Tümer, “Asli Günah,” Diyanet İslam Ansiklopedisi, c. III, s. 496-497.
