Evimin bahçesinde oturuyorum,
Ceviz ağacının gölgesinde.
Karşıda gözüken köy benim köyüm,
Anam beni o köyde doğurmuş.
Benim doğduğum yıllarda,
İkinci dünya savaşı oluyormuş.
Türkiye savaşa girmemiş ama,
Ülkeyi tümden kıtlık, yokluk sarmış.
Babamı ikinci askerliğe çağırmışlar,
Süvari birliği Çanakkale Gelibolu.
Kalmış yedi çocuk ortada,
Aş yok, ekmek yok, sofrada...
Anam beni yazın orak zamanı,
Tarlada arpa biçerken doğurmuş.
Önlüğüne sarıp eve getirmiş,
Karnı aç, südü yok umudunu yitirmiş...
Ahırda varmış iki öküzleri,
Birisini çekmişler pazara.
İki kile ekine vermişler öküzü,
Aç çocukların gözü görmüş ekmek yüzü...
Anam ağlayarak anlatırdı bunları,
Öküz kaldı tek boyunduruk boş.
Eşeğimizi öküze yaptık eş,
Derdi anam neler çekti bu talihsiz baş...
