Ne kıymetlisin; devletler, kişiler gözünde.
Eski, yeni farketmez, rakamlar olsun yüzünde.
Durdurmazsın, çoğu insanları sözünde.
Sanki sihirler var gibidir, üstünde.
Napolyon bile demiş; <
Olmadığında insanları koyarsın hemen dara.
Milyonları verirler, arabaya, yuvaya.
Hükmedersin, rakamlarınla koca dünyaya.
Bu sözü zannederim, parayı sevenler.
<
Sevgiyi, sabrı, umudu ve şükrü bilmeyenler.
Tabii ki bundan başka, söz de söyleyemezler.
Hak ve hukuku, tüm insanlarda gözeterek.
Yalanın, fahiş fiatın kötü olduğunu bilerek.
Benim kazancım, helal paramıki diyerek,
Dünyada onurlu yaşamak için, çalışmak gerek.
Çok bağlanmak istemem her zaman onada.
Bazen işe yaramazsın, bırakırsın yarı yolda.
Dünyadan ayrılıp, terk ettirildiğin anda.
Ne kıymetin kalır ki işe yaramadığın zamanda.