Bugün, Kur'an-ı Kerim'de adı geçen, hikmet sahibi bir babanın evladına yaptığı öğütlere değinmek istiyorum. Bu baba, Hz. Lokman’dır. Hz. Lokman, kendisine derin bir anlayış ve doğru karar verme yeteneği verilen, hikmet sahibi bir kişidir. Hz. Lokman, bir gün evladını karşısına almış ve ona bazı nasihatlerde bulunmuştur. Yüce Rabbimiz, o babanın evladı için söylediği sözlerden öylesine razı olmuştur ki, onun bu tavsiyelerini Kur'an-ı Kerim'e taşımıştır. 1
Hz. Lokman’ın evladına yaptığı nasihatlerden ilham alarak, evlatlarımıza şu tavsiyelerde bulunalım:
Yavrucuğum! Sakın ola Allah’a ortak koşma! Allah’a ait özellikleri bir başkasına yakıştırma! Allah’tan başkasına kul olma!
Yavrucuğum! İnsanlardan saklasan da Yüce Allah’tan hiçbir şeyi gizleyemezsin. Yaptıkların çok küçük de olsa Allah onu kıyamet gününde ortaya çıkarır; açıktan da yapsan, gizli de yapsan Allah onu ortaya çıkarır; gökte de yapsan, yerde de yapsan Allah onu ortaya çıkarır. Çünkü Yüce Allah, her şeyden haberdardır.
Yavrucuğum! Rabbine olan bağını canlı ve sıcak tut, namazını aksatma! Allah’a karşı yapman gereken sorumluluklarını erteleme! Hayatın boyunca iyiliğin öncüsü, kötülüğün engelleyicisi ol! Kararlı ol, mücadeleci ol! Yavrucuğum! Büyük olan daima Yüce Allah’tır. Kendini büyük görme, insanları küçümseme! Alçakgönüllü ol, mütevazı ol! Saygılı ve edepli ol! Yürüyüşünle ve konuşmalarınla dengeli ol! Allah’ın sevdiği ve razı olduğu bir kul ol! Unutma ki Yüce Allah, kendini beğenenleri asla sevmez.
Peygamber Efendimiz çocuk yetiştirme konusunda anne babalara çok önemli görevler yüklemiştir. Bir babanın, çocuğuna güzel ahlaktan daha değerli bir miras bırakamayacağını (2) ifade eden Rahmet Peygamberi (s.a.s.) bir başka hadisinde, “Çocuklarınıza ikram edin ve onlara güzel terbiye verin.” (3) buyurarak anne babalara büyük sorumluluklar yüklemiştir.
Çocuklarımıza karşı sorumluluklarımızın sadece onların temel fiziksel ihtiyaçlarını karşılamakla sınırlı olduğunu düşünmeyelim. Onlara gönül alıcı, güzel sözlerle hitap edelim. Çocuklarımızla güzel zaman geçirelim, onlarla sağlıklı bir iletişim diliyle konuşalım. Onların duygularını anlamaya çalışalım, dertlerini dinleyelim ve her konuda destek olalım. Ayrıca, onlara nasihatte bulunup yol gösterelim, hatalarından ders çıkarmalarına yardımcı olalım ve iyi birer örnek olmaya çalışalım. İlgi, alaka ve sevgimizi hiçbir zaman onlardan esirgemeyelim.
Kaynaklar:
1. Lokman, 31/13–19.
2. Tirmizî, Birr, 33; Ahmed b. Hanbel, IV, 77.
3. İbn Mâce, Edeb, 3.